سارای ما از دو هفته پیش دوازده دندونه شد و تا حالا از دندوناش در جهت اهداف مثبت استفاده کرده و کسی رو گاز نگرفته. ا
موقع حرف زدن حتماً باید مامانش کنارش باشه و ترجمه کنه، اصولاً معتقده که کلمه ها بی دلیل حرفهای زیادی دارند یا خیلی دوست داره بدونه چرا هر چیزی یه اسم خاص داره چون خودش با گفتن یک یا دو حرف اول یا آخر کلمه منظورش رو می رسونه، و می تونه از یک اسم برای چند یا بیشتر از چندتا کلمه استفاده کنه و مامانش (مامانا) متوجه می شه اون لحظه منظورش چیه. ا
اگه کلمه ای رو نتونه بگه از یه کلمه آسون و مرتبت با اون استفاده می کنه. ا
لیستی از ادبیات سارا که جایگزین ادبیات فارسی شده در ذیل آمده است
ماشین = ماش
سلام = سَ
پارک = پات
ساعت = اَت یا عَت
شلیل، هلو یا هر میوه ای که شبیه اونه = شبو
هر کدوم از صرفهای فعل نشستن = بِش
شکلات = شُ
مرسی = مسی
گیره و کش سر با شونه = مو
کالسکه = دس ( دست) ا
گوش = دوش
بدو = دُبو
به سحر می گه حَدَس ( نمیدونم در دستور زبان سارا با کدوم ح نوشته می شه) و سحر که روی این مسئله حساسه سعی می کنه اینجوری اسمش رو بهش یاد بده
سحر: بگو س
سارا: س
سحر: آفرین دختر خوب حالا بگو سَ
سارا: حَ
و این سیرکل ادامه دارد. امید رو درست می گه و وقتی بهش می گیم بگه لی لی، لی لی حوضک می خونه. سارا رو بر حسب موقعیت یایا، یا یویو تلفظ می کنه یعنی وقتی می خواد خودش رو لوس کنه سارا می شه یویو
